سخنران
امروز،۳۰نوامبر۲۰۲۲،هفتادوششمینروزازانقلابایراناست. تقریبایازدههفته. معترضیندرصدوپنجاهشهربیشازچهارصدوچهلوپنجکشتهدادهاند،شاملشصتوپنجکودکوبیشازهجدههزاربازداشتشدهازابتدایاعتراضات. تماماینروزهاخشموعزممردمافزایشیافتهاست.
گروه کر اول
ما مهسای ۲۲ ساله هستیم. سارینای ۱۷ ساله. نیکای ۱۶ ساله. خدانور ۲۴ ساله. کیان ۱۰ ساله. هستی ۷ ساله. ما نوید هستیم، حسین هستیم، بهنام، حمیدرضا…
گروه کر دوم
ما از بحران خشونت در ایران آگاهیم. در تظاهرات یازده اکتبر وایمار در حمایت از مهسا امینی سیصد و پنجاه نفر گرد هم آمدند – جمعیتی از هر قشر – برابر با ۲۰ هزار نفر در خیابانهای برلین. لحظه ای از همبستگی. ولی برای بسیاری از ما آن لحظه گذشت چرا که نادیده گرفتن بی عدالتی ای که مستقیما بر ما تاثیر ندارد کار سختی نیست. این یعنی برخورداری از مزیت های بیشتری در مقایسه با دیگران.
سخنران
اعتراضاتدرایرانصریحاهمعلیهرژیمایدئولوژیکوهمعلیهمحدودیتهایمعیشتیدیکتهشدهازسویرژیم ( برایمثالحجاباجباری) درجریاناست. درایرانزنانبرایزندگیآزادوحضوردرجامعه،بدونضربشتم،دستگیرییاکشتهشدنتلاشمیکنند. درهمینحالمعترضینشعار ” مرگبردیکتاتور“ سرمیدهند. اینشعاردربارههمهچیزاست. درموردسرنگونیجمهوریاسلامیبهعنوانیکنظاماجتماعیاست. درموردتبدیلایرانبهیکنظامسکولاراست.
گروه کر دوم
آن دسته از ”ما“ که در وایمار زندگی میکنیم ولی خانواده یا دوستانی در ایران داریم هر روز با اخبار ویرانگر در مورد پیامدهای آسیب زا و مرگبار جنگ علیه مردم ایران ،که رژیم ایران آن را به راه انداخته، مواجه میشویم. ”ما“ که گزینه تظاهرات و سپس فراموش کردن را نداریم. آن بقیه از ”ما“ که امتیاز فراموشی را دارند از ”ما“یی که نداریم، حداقل بپرسید: حالتان چطور است؟
گروه کر اول
این منم که صحبت میکنم. کسی در در میانه. ”خودی“ای که در خارج است. خارجی ای که تلاش میکند صدایش را برساند. تا به امروز بیانیه های سیاسی زیادی منتشر شد. ما قوت میگیریم. ما صدا میسازیم. صدایمان را بلند میکنیم. ما فریاد عدالت و آزادی سر میدهیم. ما میخواهیم شنیده شویم. ما را بشنوید. ما تغییر میخواهیم. وعده ندهید، ما تغییر میخواهیم.
سخنران
مردمشجاعایرانازحقخودبراینافرمانیمدنیاستفادهکردهواعتصابات،تحصنوهراقدامیبراییادبودجمعیبرایاعتراضبهنقضگستردهحقوقبشردرایرانوبرایحقآزادیخودراسازماندهیمیکنند. درعوضآنهاوخانوادهشانعواقبسنگینیرامتحملمیشنود. عواقبیهمچونممنوعالخروجی،دستگیریوبازداشتهمراهباخشونتومرگ.
گروه کر اول
ما همه جا دنبال آزادی گشتیم. در هر خاک و هر سرزمین. ما یکدیگر را در کشورهای غریبه پیدا کردیم. ما اینجا هستیم. ما همه جا هستیم. هر روز صبح با زمزمه ی آرزوی آزادی بیدار شدیم. ما آرزویمان را در کنج و کنار هر خیابانِ هر شهر فریاد زدیم. ما برای آزادی میجنگیم.
مادر
اگر میتوانستم فقط یکبار دیگر تنت را آغوشت بگیرم، هرگز رهایت نمیکردم، اجازه نمیدادم از خانه بیرون بروی، از خیابان در امان نگه ات میداشتم.
دخترم! زمان امتحانات گذشت، هیچ نامی از تو روی دیوار سرکوب شدگان و مظلومان نیست.
دخترِ من همه خفتگان را بیدار کرده و آتش خشمشان را شعله ور کرده ام.
او مقابل چشمان دیو پلیدی قیچی را بلند کرد و با بریدن موهایش قدرت دیو را گرفت.
دخترِ من از تمام جهان قوی تر شد.
زنان کوچک ما برای نجات از دیوهای دیوانه، مجنون شدند.
من اکنون میدانم از دست دادن یعنی چه. میدانی فقدان چیست؟ احساسش میکنی؟ دلت برای فرزندانت در مدرسه تنگ میشود؟ فرزندان من در مدرسه اعتراض میکنند. فرزندان آگاه من همه شما را در نبرد آگاهی شکست میدهند. بر شما در جنگ شجاعت و عشق پیروز خواهند شد.
چگونه جهان میتواند مرگ دختر من را فراموش کند؟ فرزندان مرا ؟
من رهبرانی را میشناسم که غولهایی دیوانه هستند. اما چه به سر مردم می آید؟ تو فقدان را میشناسی؟ حسش میکنی؟
دخترم! من تو را بدون اینکه بدانم قربانی کردم. تو قربانی زنجیره تغییر و مقاومت شده ای. قرار بود من قربانی شوم. جهان تو را قربانی کرده است، همانطور که قهرمانان دیگر را قبل از تو قربانی کرد.
ما که انواع ناامنی و تروریسم، طمع و غربت را تجربه کرده بودیم، اکنون گویی محکوم به مرگ و فراموشی هستیم.
دیکتاتورهای ما نمایندگان ما نیستند. آنها نماینده طمع دولتهای دیگر در منابع و سرزمین ما هستند.
توافق یا جنگ.
اسلحه و نفت.
در حالیکه مردم ما از یکی از این دو رنج میبرند، جهان به ما پشت میکند.
انگار همه باید طعم فقدان و ظلم را بچشیم تا متحد شویم، دخترم!
گروه کر دوم
ما در وایمار در امنیت هستیم. ما امتیاز زندگی در کشوری را داریم که از حق ما برای مخالفت، تجمع و اعتراض محافظت میکند. بیشتر ما در سیستمی به رایگان آموزش میبینیم که آزادی اندیشه را فراهم میکند. این خود به این معنی است که ما امتیازاتی داریم که شاید از آنها ناآگاهیم.
گروه کر سوم
مابااینامتیازاتچهمیکنیم؟معترضینایرانیدرمجمعحقوقبشردرژنووسازمانملل،هیچصداوجایگاهییندارند.. اماماداریم. بههمیندلیلاستکهآلمانباهمراهیایسلندوپنجاهمتحددیگرنشستیاختصاصیبرایایرانتشکیلدادند.
سخنران
اواخرهفتهگذشته،مجمعحقوقبشردرژنوخواستارپایاندادنبهخشونتشدوسرکوبمعترضیندرایرانتوسطنیروهایامنیتیرامحکومکرد. اینشوراقطعنامهایبرایبررسیمستقلخشونترژیمایرانعلیهجنبشاعتراضیبهتصویبرسانید. ایناولینباریبودکهشورایحقوقبشرسازمانمللمتحدبااکثریتقاطعبهتشکیلیکشورایحقیقتیاببرایتحقیقدرموردنقضحقوقبشردرایرانرایمثبتداد.
گروه سوم
پیامبایداینباشد: مافقطنظارهگرنیستیم. مانیزبهسمتیمیرویمکهبتوانیمصدایمانرادرحمایتازحقوقایرانیانبهجاییبرسانیم.
گروه کر اول
ما از شما میخواهیم روابط با رژیمی که مردمش را به گروگان گرفته را پایان دهید. ما از هیچ دولتی کمک نمیخواهیم، فقط خواستار قطع کمک به دشمنانمان هستیم. اعتبار بخشی به دشمن ما را پایان دهید. از کشورانتان بیرونشان کنید، با آنها توافق نکنید.
گروه کر دوم
ما باید این سوال را از خودمان بپرسیم که آیا به اندازه کافی برای حمایت از انقلاب ایران تلاش میکنیم؟ اگر نه، چرا؟ اهمیتی ندارد چه منابعی برای حمایت از این مبارزه برای آزادی داریم: همیشه کار بیشتری برای انجام دادن وجود دارد.
گروه کر سوم
اولازهمه: مااظهارهمبستگیمیکنیم.
همه
ماقویاتماماشکالدستگیری،ارعابوسرکوبتوسطرژیمسرکوبگررامحکوممیکنیم. ماخواستارتوقففوریاعدامهاهستیم. ماخواهانتوقفحملهنیروهاینظامیوشلیکموشکبرایدفعاعتراضاتهستیم. ماخواستارآزادیفوریوبیقیدوشرطهمهبازداشتشدگانسیاسیهستیم. ماخواهانتوقففوریتجاوزسیستماتیکدرزندانهاهستیم،خشونتیکههموارهبخشیازسرکوببودهواکنوندرحالآشکارشدناست. ماخواستارافشایخشونت،شکنجهوکشتاردربازداشتگاههاهستیم.
همه
مابرایزنانایرانخواستارانحلالپلیسامنیتاخلاقیوهمچنینتدابیریبرایتضمینبرابریجنسیتیهستیم. ماخواستاراحترامبهکرامتانسانیوحقوقبشرهستیم. مابهجنبش ” زن،زندگی،آزادی“ میپیوندیم.
گروه کر دوم
و فراتر؟ چه کاری میتوانیم و چه باید بکنیم؟ میتوانیم یاد بگیریم که تاثیر بگیریم و فراموش نکنیم. میتوانیم با ترومای ناشی از این اتفاقات مواجه شویم. از کسانی که در نگرانی بی پایان برای عزیزانشان هستند مراقبت کنیم. میتوانیم جنگ ایرانیان برای آزادی را در خیل مبارزات جهانی و محلی یادآوری کنیم.
گروه کر یک
ما را با شجاعتمان به یاد بیاورید. ما مرگ خود را مستند میکنیم. به ما تجاوز میشود، شکنجه میشویم، زندانی میشویم، سانسور میشویم اما ساکت نمیمانیم. ما شجاعیم. خون ما خیابان را رنگین کرده و هنوز، هر روز در خیابانهای خونین میجنگیم.
گروه کر دوم
عشق و خشم ما، با وجود تفاوتهایمان، ما را بهم وصل میکند. همه با هم، خاری در چشم رژیم هستیم، تبری برای شکافتن دریای یخ زده.
سخنران
ایناعتراضاتهویتیانقلابیدارند،چراکهکلجامعهرابهحرکتدرآوردهاست. اماانقلابیونبایدبدانندکهاکنونوهمیشهبایدبتوانندرویحمایتدولتهایدموکراتیکحسابکنند. مابایدندایبرابریوآزادیایرانیانراتقویتکنیمتابهگوشهمگانبرسد.
گروه کر اول
ما شاهدان مرگ برادران و خواهرانمان هستیم. نامشان را فریاد میزنیم. ما را بخاطر بسپارید. ما مهسای ۲۲ ساله، سارینای ۱۷ ساله، نیکای ۱۶ ساله، خدانور ۲۴ ساله، کیان ۱۰ ساله، هستی ۷ ساله هستیم. ما نوید، حسین، بهنام، حمیدرضا هستیم. نام ما را به نام آزادی بخوانید. این انقلابی برای نان نیست، ما ناگفته ها را میگوییم. پس از سالهای وحشت و تهدید ما ندای آزادی سر میدهیم. به نام ”زن، زندگی،آزادی“.
همه
زن،زندگی،آزادی.
